Kinderen van foute ouders by Chris van der Heijden
My rating: 3 of 5 stars
Foute ouders, ouders die in de oorlog de kant van de de Duitsers kozen of lid waren van de NSB. Gevolg daarvan is na de bevrijding een behandeling door de ‘goeden’ die gerust als fout valt te typeren. Onvoorstelbaar hoe het mogelijk is dat mensen die in de oorlog onderdrukt zijn, na de bevrijding om kunnen slaan in onderdrukkers op een vergelijkbare wijze als dat ze zelf behandeld zijn. Ze zouden toch beter moeten weten.
Dit lezend kom ik tot de conclusie dat gevoelens van haat en vergelding nu voor ons onbekend zijn geworden. In onze Nederlandse samenleving anno 2017 is het onrecht dat we kennen van een totaal andere orde dan in tijden van oorlog. Vanuit mijn Christelijke overtuiging ben ik geneigd te zeggen dat we altijd onze vijanden lief moeten hebben etc. Maar kan je dat daadwerkelijk als je verschrikkingen hebt meegemaakt zoals terrorisme, oorlog of bezetting?
Vanzelfsprekend moest er na de oorlog recht gesproken worden over hen die ‘fout’ waren. Maar de wijze waarop mensen zijn behandeld, door hen in kampen te stoppen en hele gezinnen achter te stellen op de rest van de samenleving is achteraf gezien, denk ik, onjuist geweest. Met alle gevolgen voor de gezinnen en volgende generaties.
Lees het boek na en zie de verhalen en je voelt onrecht. Dit is de mens. Ik lees het nu in tijd van vrede. Goddank niet in een tijd van oorlog of haat. Ik hoop dan ook dat in de huidige en toekomende generaties we bespaard blijven van buitenproportioneel onrecht en de wellicht logische onrechtvaardige reacties daarop.