Fotograaf en journalist, ben je een aasgier?

Heerlijk een ramp, een ongeluk of een menselijk fout. Eindelijk kunnen ze zich weer profileren met de meest confronterende plaatjes en de onderste steen boven halen door mensen publiekelijk aan een schandpaal te nagelen en goed misbruik te maken van ooggetuigen die nog (half) in shock menen alles gezien en gehoord te hebben en zonder nadenken alle denkbare verbanden weten te leggen tussen betrokken personen en of bedrijven.

Aasgier
Als nieuwsmedium heb je de taak nieuws te brengen. Mensen te informeren over wat gebeurt, objectief de feiten weergeven. Soms, kan je het nieuws ook duiden, in een commentaar of een opiniërend stuk waarin de schrijver een mening geeft. Maar de eerste taak is mensen informeren over het nieuws, maar hoe doe je dat?
In Oosterwolde, slechts een paar kilometer bij mij vandaan, gebeurde zaterdag een lokale ramp. Bij een evenement kwam een man om. Intens verdrietig, voor zijn familie, voor het dorp, voor de betrokkenen bij het evenement. De verslaglegging van het incident is door diverse media op verschillende manieren gedaan. In het ene artikel worden namen genoemd van betrokkenen en wordt door ooggetuigen gewezen naar die en die. Een ander artikel stelt al vraagtekens bij de verleende vergunning en weer een ander vraagt betrokkenen die meteen gaan vingerwijzen.
Ik begrijp dat je graag scoort als journalist, dat je als fotograaf de mooiste plaatjes wilt en vooral dat ze gebruikt worden in de media. Maar waarom kan dat niet met meer afstand? Met meer respect voor betrokkenen. Waarom moet op de eerste dag al een schuldige gezocht worden? Wat voor baat hebben we bij foto’s en filmpjes van  traumahelikopters? Welk belang dient een medium dat nieuws moet brengen, met het noemen van namen uit een kleine gemeenschap? Met het aan het woord laten van mensen die op zo’n moment onmogelijk een inschatting kunnen maken van de impact van hun woorden?
Wat hier plaatselijk gebeurt is natuurlijk slechts een weerslag van hoe het in het ‘grote’ nieuws gaat. Het lijkt of er journalisten pas enthousiast worden bij een vliegramp (wow zelfs neergeschoten), een religieuze politieke aanslag of een kans om iemand te fileren. Alsjeblieft mensen beperk je tot een (objectieve) verslaglegging en bespaar ons het aasgierengedrag.